The Veggie Sisters

Latest recipes from The Veggie Sisters

Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Κρεατόπιτα της πεθεράς

                                                                           
Υλικά (για το ταψί του φούρνου)

                                                              
1,5 κιλό χοιρινό μπούτι
2 πατάτες μέτριες
2 κρεμμύδια μέτρια
5 σκελίδες σκόρδο
1 φλυτζάνι ρύζι
2 φλυτζάνια κρασί
1 1/5 φλυτζάνι ελαιόλαδο
2 κουταλιές πελτέ ντομάτας
αλάτι
πιπέρι
κανέλα

για το φύλλο

1 κιλό αλεύρι
1/2 φλυτζάνι ελαιόλαδο
1 φλυτζάνι γάλα
1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη
νερό όσο πάρει
αλάτι

Εκτέλεση

Σε μια μεγάλη λεκάνη βάζω : το χοιρινό κομμένο σε μικρούς κύβους, την πατάτα κομμένη σε μικρούς κύβους, το κρεμμύδι ψιλοκομμένο, το σκόρδο ψιλοκομμένο, το ρύζι, το κρασί, τον πελτέ, την κανέλα, αλατοπιπερώνω. Σκεπάζω την λεκάνη και τα αφήνω να μαριναριστούν.
Φτιάχνω την ζύμη : σε μια λεκάνη βάζω το αλεύρι, κάνω μια λακούβα στην μέση και προσθέτω τα υπόλοιπα υλικά (εκτός από το νερό). Ζυμώνω καλά, προσθέτοντας σιγά σιγά το νερό, μέχρι να κάνω ένα σκληρό ζυμάρι. Χωρίζω την ζύμη στα δύο, το ένα λίγο μεγαλύτερο από το άλλο. Ανοίγω πρώτα το μεγαλύτερο φύλλο που θα πάει κάτω (πρέπει να είναι λίγο μεγαλύτερο από το ταψί).Λαδώνω το ταψί μου, βάζω κάτω το πρώτο φύλλο, προσθέτω την γέμιση και 1 1/5 ποτήρι νέρο, σκεπάζω με το άλλο φύλλο, γυρίζω τις άκρες του κάτω φύλλου. Λαδώνω λίγο το πάνω φύλλο και ραντίζω με λίγο νεράκι.
Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 220 βαθμούς μέχρι να αρχίσει να ροδίζει το φύλλο, οπότε χαμηλώνω τον φούρνο στους 180 βαθμούς και ψήνω για 1 ώρα και 30 λεπτά.
Όταν θα είναι έτοιμο, βρέχω και στοίβω μια πετσέτα και σκεπάζω την πίτα μου.

Νοστιμιά : αν η γέμιση γίνει από το προηγούμενο βράδυ θα είναι ακόμα πιο νόστιμη

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Γαριδομακαρονάδα

Υλικά

1 κιλό γαρίδες
2 πακέτα μακαρόνια
1 κιλό ώριμες ντομάτες
2 κρεμμύδια
3 σκελίδες σκόρδο
1 σφηνάκι ούζο
200 γρ χυμό ντομάτας
βασιλικός
1 κουταλιά της σούπας (κοφτή)ζάχαρη
ελαιόλαδο

Εκτέλεση

Καθαρίζω τις γαρίδες. Σε μια κατσαρόλα βάζω ελαιόλαδο(να πάει σε όλο τον πάτο), τσιγαρίζω το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και σκόρδο. Σβήνω με το ούζο. Προσθέτω την ντομάτα κομμένη σε μικρά κομμάτια και την ζάχαρη. Προσθέτω τον χυμό, αλατοπιπερώνω. Το αφήνω να βράσει μέχρι να δέσει η σάλτσα. Προσθέτω τις γαρίδες και ψιλοκομμένο βασιλικό, το αφήνω να βράσει για 5 λεπτά. Βράζω τα μακαρόνια, τα σουρώνω και τα ανακατεύω με την σάλτσα.
Στο σερβίρισμα προαιρετικά προσθέτω τριμμένη παρμεζάνα και ψιλοκομμένο βασιλικό

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Ριζότο με τόνο - Tuna Risotto





Υλικά (για 2 άτομα)


250 γραμμάρια ρύζι για ριζότο
200 γραμμάρια τόνο σε νερό
150 γραμμάρια μανιτάρια
1 μικρή πράσινη πιπεριά
1/2 πιπεριά φλωρίνης
1 φρέσκο κρεμμυδάκι
1 καρότο
λίγο ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι


Εκτέλεση


Ψιλοκόβω τα λαχανικά και τα τσιγαρίζω με λίγο ελαιόλαδο.Ρίχνω το ρύζι και ανακατεύω, προσθέτω λίγο νερό ή ζωμό ζεστό, όταν το πιει, προσθέτω επιπλέον νερό ή ζωμό. Βράζω για 15 λεπτά σε μέτρια φωτιά. Λίγο πριν βγάλω το φαγητό από την φωτιά προσθέτω τον τόνο.
Σερβίρω και προσθέτω παρμεζάνα ή κεφαλοτύρι



Ingredients: (serves 2)

250 
gr Arborio rice
200 
gr.canned tuna in water
150 
grmushrooms
small green pepper
1/2 long sweet red pepper
scallion
carrot
olive oil
salt and pepper
Directions:
Saute vegetables (finely choppedwith olive oilAdd ricestirpour gradually hot water orstock. When liquid is absorbed, add more water or stock. Let boil for 15 minutes at medium heatBefore removing from heat add tuna and mix well.
Sprinkle with parmesan cheese before serving
.

Σαλιγκάρια





Υλικά

500 γραμμάρια σαλιγκάρια
4 μεγάλα κρεμμύδια
6 ώριμες μεγάλες ντομάτες κομμένες σε φέτες
2 φύλλα δάφνης
1 κούπα ελαιόλαδο
1 κουταλιά της σούπας ζάχαρη
αλάτι
πιπέρι

Εκτέλεση

Καθαρίζω και πλένω καλά τα σαλιγκάρια. Σε μια κατσαρόλα βάζω το ελαιόλαδο και ανάβω την κουζίνα. Όταν ζεσταθεί το ελαιόλαδο προσθέτω τα σαλιγκάρια και τα τσιγαρίζω. Στην συνέχεια προσθέτω τα κρεμμύδια κομμένα σε φέτες αφού τσιγαριστούν τα κρεμμύδια προσθέτω και την ντομάτα. Προσθέτω αλάτι, πιπέρι και ζάχαρη. Σε μέτρια φωτιά ψήνω για 30 περίπου λεπτά.

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

Ο δρόμος των μπαχαρικών




Χαρίζουν άρωμα, νοστιμίζουν το φαγητό, διεγείρουν τις αισθήσεις και μεταδίδουν ένα αίσθημα χαλάρωσης και ευεξίας. Κι όχι μόνο. Τα μπαχαρικά έχουν πλούσιες θεραπευτικές ιδιότητες και είναι πολύτιμα στην πρόληψη ή την αντιμετώπιση πολλών ασθενειών.

Γαρύφαλλο: Είναι αντισηπτικό (βοηθά σε λοιμώξεις), αντισπασμωδικό (ανακουφίζει από αέρια και τυμπανισμό) και διεγείρει την πνευματική λειτουργία. Χρησιμοποιείται στη θεραπεία της ακμής, των ελκών του δέρματος, των ερπήτων και στο κριθαράκι.

Κανέλα: Διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος. Αποτελεί άριστο φάρμακο για τα προβλήματα του πεπτικού (όπως διάρροια). Χρησιμοποιείται για την ατονία. Επιπλέον, βοηθά στην ανακούφιση από τα κρυολογήματα και τους καταπονεμένους μυς.

Κάρυ: Παρόλο που οι περισσότερες θεραπευτικές ιδιότητές του βρίσκονται στα φύλλα του φυτού, το μπαχαρικό περιέχει μια ουσία που ενδέχεται να συμβάλλει στην αντιμετώπιση της νόσου Αλτσχάιμερ.

Κόλιανδρος: Σε μορφή εκχύματος ανακουφίζει από τον τυμπανισμό και τα αέρια, ενώ καταπραΰνει και χαλαρώνει τους σπασμούς του εντέρου. Επιπλέον, όταν μασιέται, αρωματίζει την αναπνοή και καταπολεμά την κακοσμία από την κατανάλωση σκόρδου.

Κύμινο: Ανακουφίζει από τον τυμπανισμό και διευκολύνει την πέψη. Καταπραΰνει το έντερο, ενώ χρησιμοποιείται και κατά της αϋπνίας, του κρυολογήματος και του πυρετού.

Μοσχοκάρυδο
: Είναι αντιεμετικό, καταπραΰνει τους μυϊκούς σπασμούς, ενώ έχει διεγερτικές και τονωτικές ιδιότητες. Είναι χρήσιμο για πολλά προβλήματα του πεπτικού (κυρίως γαστρεντερίτιδα). Προσοχή: Σε μεγάλες δόσεις είναι τοξικό.

Πάπρικα: Οι θερμαντικές της ιδιότητες την καθιστούν πολύτιμο «φάρμακο» όχι μόνο ενάντια στην κακή κυκλοφορία του αίματος, αλλά και στις παθήσεις του. Είναι τονωτική και αντισηπτική.

Πιπέρι: Βελτιώνει την πεπτική λειτουργία και βοηθά σε περιπτώσεις ναυτίας, πόνων στο στομάχι, κολικών ή δυσκοιλιότητας. Είναι αντισηπτικό και διεγερτικό.

Πηγή : preventionmag.gr

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Clove gillyflower



Cloves (Syzygium aromaticum, syn. Eugenia aromaticum or Eugenia caryophyllata) are the aromatic dried flower buds of a tree in the family Myrtaceae. Cloves are native to Indonesia and used as a spice in cuisines all over the world. The English name derives from Latin clavus 'nail' (also the origin of French clou 'nail') as the buds vaguely resemble small irregular nails in shape. Cloves are now harvested primarily in Indonesia, Madagascar, Zanzibar, Pakistan, and Sri Lanka; they are also grown in India under the name Lavang. In Vietnam, it is called đinh hương.
The clove tree is an evergreen which grows to a height ranging from 8-12 m, having large square leaves and sanguine flowers in numerous groups of terminal clusters. The flower buds are at first of a pale color and gradually become green, after which they develop into a bright red, when they are ready for collecting. Cloves are harvested when 1.5–2 cm long, and consist of a long calyx, terminating in four spreading sepals, and four unopened petals which form a small ball in the center.

Uses

Cloves can be used in cooking either whole or in a ground form, but as they are extremely strong, they are used sparingly.
Cloves have historically been used in Indian cuisine (both North Indian and South Indian). In North Indian cuisine, it is used in almost all rich or spicy dishes as an ingredient of a mix named garam masala, along with other spices, although it is not an everyday ingredient for home cuisine, nor is it used in summer very often. In Maharashtra, it is used sparingly for sweet or spicy dishes, but rarely in everyday cuisine. On the whole, Ayurveda categorises it as having an effect of increasing heat in system, hence the difference of usage by region and season. In south Indian cuisine, it is used extensively in biryani along with "cloves dish" (similar to pilaf, but with the addition of other spices), and it is normally added whole to enhance the presentation and flavor of the rice.
Dried cloves are also a key ingredient in Indian masala chai, spiced tea, a special variation of tea popular in some regions, notably Gujarat. In the US, it is often sold under the name of "chai" or "chai tea", as a way of differentiating it from other types of teas sold in the US.
In Mexican cuisine, cloves are best known as "clavos de olor", and often used together with cumin and cinnamon.
In Vietnamese cuisine, cloves are often used to season the broth of Phở.
Due to the Indonesian influence, the use of cloves is widespread in the Netherlands. Cloves are used in cheeses, often in combination with cumin. Cloves are an essential ingredient for making Dutch speculaas. Furthermore, cloves are used in traditional Dutch stews like hachee.
Πηγή : Wikipedia

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

Φράουλες


Σύμφωνα με το μύθο, όταν πέθανε ο Άδωνης,η Αφροδίτη έκλαψε τόσο πολύ, που τα δάκρυά της έπεσαν στη γη και μεταμορφώθηκαν σε μικρές κόκκινες καρδιές, τις φράουλες. Επίσης, μια κυρία της αυλής του Ναπολέοντα, η μαντάμ Τιλιέν, φαίνεται να είναι η δεύτερη κοκέτα μετά την Κλεοπάτρα που έχει μείνει στην Ιστορία για το μπάνιο της, στο οποίο χρησιμοποιούσε γύρω στα 10 κιλά λιωμένες φράουλες.

Η εποχή τους

Η φραουλιά ανθίζει από το Μάιο μέχρι τον Ιούλιο και οι καρποί της ωριμάζουν το καλοκαίρι. Ωστόσο, υπάρχουν ποικιλίες, κυρίως εισαγόμενες, που δίνουν καρπούς όλο το χρόνο.

Διατροφική αξία

Τώρα είναι η εποχή τους και
καλά θα κάνεις να τις δοκιμάσεις!
Βιταμίνες, πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, φυτικές ίνες, σίδηρος, νάτριο, ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορος, βιταμίνη Α, βιταμίνη C, κάλιο, νιασίνη.

Κάνουν καλό...

Δρουν αιμοστατικά (σε αιματουρία, εντερικές αιμορραγίες και μητρορραγίες).
Καθαρίζουν το αίμα.
Έχουν τονωτική και ορεκτική ιδιότητα.
Είναι πολύτιμες για τα αναιμικά παιδιά και τους υποτασικούς.
Ανακουφίζουν από τους ερεθισμούς της χοληδόχου κύστης.
Ο καρπός της φραουλιάς, όχι μόνο είναι θρεπτικός, δροσιστικός, αλλά συνιστάται ιδιαίτερα σε όσους υποφέρουν από συκώτι, νεύρα, ρευματισμούς, αρθριτικά, ποδάγρα.
Η κατανάλωση της φράουλας θα πρέπει να αποφεύγετε σε περιπτώσεις έλκους, φλεγμονής των εντέρων και σπαστικής κολίτιδας. Το χνούδι που έχουν στην επιφάνειά τους μπορεί να προκαλέσει αλλεργικά εξανθήματα. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνουν άτομα που πάσχουν από νεφρική νόσο, θυρεοειδή ή έχουν προβλήματα με τη χοληδόχο κύστη και δεν ακολουθούν φαρμακευτική αγωγή.

Τονωτική μάσκα

Τι θα χρειαστείτε:
Πολτό από 2 μεγάλες φράουλες
2 κουταλιές σούπας στραγγιστό γιαούρτι
1 κουταλάκι γλυκού μέλι
Ανακατεύετε όλα τα υλικά μαζί και απλώνετε το μείγμα στο πρόσωπο, αποφεύγοντας την περιοχή των ματιών και αφήνετε για 30’. Ξεπλένετε με χλιαρό νερό.

Τι να προσέξω

Να είναι καθαρές, λαμπερές και σαρκώδεις.
Το κοτσάνι να είναι καταπράσινο και καλοσχηματισμένο.
Αγοράζετε όσες έχουν μικρό έως φυσιολογικό μέγεθος.
Για να μη χάνουν το άρωμα και το χρώμα τους, να τις πλένετε μέσα σε σουρωτήρι μαζί με τα κοτσανάκια τους και να μην τις αφήνετε να μουλιάζουν.
Τις διατηρείτε ολόκληρες με το πράσινο φυλλαράκι τους -αν τις έχετε πλύνει- σε γυάλινο δοχείο μέχρι και δύο μέρες.
Μπορείτε να τις καταψύξετε τοποθετώντας τες σε ένα δίσκο τη μία δίπλα στην άλλη. Μόλις παγώσουν, τις φυλάσσετε σε σακουλάκια τροφίμων.
www.ethnos.gr

Σέλινο


Το θαυματουργό σέλινο (Apium graveolens) ανήκει στη μεγάλη οικογένεια των ομπρελοειδών (όπως ο μαϊντανός και το καρότο) και μάλιστα είναι ένα από τα έξι best-sellers των λαχανικών! Το βαρύ άρωμά του χαρίζει ιδιαίτερη γεύση σε σούπες, σαλάτες, φαγητά, σάλτσες, αφεψήματα, ποτά. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που στη μαγειρική... λύνει και δένει. Με τη ζαχαροπλαστική, ωστόσο, έχει πάρει... διαζύγιο, ενώ χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και τη φαρμακευτική.
Ένας γιατρός στο... σπίτι
Το σέλινο είναι ένα ολόκληρο... φαρμακείο, αφού αποτελεί εξαιρετική πηγή βιταμινών C, Κ αλλά και Α, Β1, Β2, Β6, κάλιου, μαγνησίου, φωσφόρου, ασβεστίου, σιδήρου.
Με την υψηλή περιεκτικότητα σε χλωριούχο νάτριο μπορεί να υποκαταστήσει το αλάτι (οι υπερτασικοί ας τρώνε έως τρία κλωνάρια τη μέρα).
Είναι ολόκληρο φαγώσιμο, αν και τα φύλλα και οι σπόροι περιέχουν τα πιo ιαματικά συστατικά.
Θεωρείται ισχυρό αντρικό αφροδισιακό!
Είναι φυτό διετές και καλλιεργείται εύκολα σε κήπους και βεράντες (με σπόρους ή γλαστράκια από φυτώρια ή σούπερ μάρκετ), ώστε να το έχουμε ολόφρεσκο και απαλλαγμένο από βλαβερά ραντίσματα.
Θεραπευτική δράση
Θεωρείται εξαιρετικό αντιρευματικό, χωνευτικό και αντιδιαρροϊκό.
Eίναι γνωστό για την αντιοξειδωτική του δράση.
Μειώνει τις ορμόνες του στρες, τονώνει το νευρικό σύστημα και ενισχύει την άμυνα του οργανισμού ενάντια σε ιώσεις και φλεγμονές.
Προστατεύει το καρδιαγγειακό σύστημα, συμβάλλοντας στη μείωση της χοληστερίνης και της πίεσης (αν και πρέπει να τρώγεται με μέτρο).
Ό,τι πρέπει για δίαιτα!
Είναι βότανο που ενεργοποιεί το μεταβολισμό και έχει διουρητική δράση, με τη δε περιεκτικότητα σε κάλιο δεν χάνονται πολύτιμοι καταλύτες.
Πιείτε αφέψημα (30 γραμμ. φύλλα/κλωνάρια ή 1 μέτρια ρίζα βρασμένα σε 1lt νερό). Θεωρείται το καλύτερο διουρητικό, εμμηναγωγό και ιδανικό για τα αρθριτικά: πιείτε ένα ποτηράκι πρωί για μία εβδομάδα.
Αποξηραμένο υποκαθιστά το αλάτι, λόγω υψηλής περιεκτικότητας σε χλωριούχο νάτριο (αλάτι).
Αντενδείξεις
Για λιγότερο ουρικό οξύ, ας τρώγεται βρασμένο ή λίγο στη σαλάτα.
Το αιθέριο έλαιο αποτοξινώνει, αλλά αυξάνει τη φωτοευαισθησία (αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο).
Να αποφεύγεται κατά την εγκυμοσύνη και το θηλασμό (διεγείρει τη μήτρα και «κόβει» το γάλα).
Ιδανικά ελιξίρια
Φτιάξτε ίαμα τονωτικό (στον αποχυμωτή) με: σέλινο, καρότο, λεμόνι, μήλο.
Πιείτε το χυμό όλου του φυτού (ρίζας, σπόρων, φύλλων), μόνο φροντίστε να είναι βιολογικής ή σπιτικής καλλιέργειας. Ο χυμός αυτός θεωρείται «φάρμακο» για: ατονία ή νευρική εξάντληση και για φλεγμονές αρθρώσεων ή ουροποιητικού (κυστίτιδα, ουρική αρθρίτιδα).
Αναζητήστε βάμμα σπόρων (από το φαρμακείο). Είναι ιδανικό για αρθριτικά, κατακράτηση υγρών, τόνωση και καθαρισμό νεφρών.
Μασήστε βιολογικά φύλλα σέλινου: για καλή χώνευση, για να ξεπεράσετε το μεθύσι, για να δώσετε τέλος στην κακοσμία του στόματος αλλά και για να τονώσετε την ερωτική σας διάθεση!
ΜΑΡΙΝΑ ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ
Πηγή ethnos.gr

Η ιστορία του Παγωτού



Εικάζεται ότι ο Μέγας Αλέξανδρος που είχε τη φήμη καλοφαγά, είχε την ευτυχία να δοκιμάσει μια πολύ πρώιμη μορφή παγωτού, φτιαγμένο από φρούτα βουτηγμένα στο μέλι και παγωμένα στο χιόνι. Το χιόνι μετέφεραν οι σκλάβοι από τις κορφές του βουνού Όλυμπου Μια από τις πρώτες φορές που συναντάμε το παγωτό στην ιστορία είναι στην αυλή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Νέρωνα (37-68 μ.Χ.), ο οποίος έστελνε τους σκλάβους του στα βουνά για να μαζέψουν φρέσκο χιόνι και να το φέρουν πίσω πριν λειώσει, για να το απολαύσει μαζί με φρούτα. Έπειτα ο βασιλιάς Τανγκ, στο Σανγκ της Κίνας, ο οποίος είχε βρει μια μέθοδο για να παρασκευάζει μείγματα από πάγο και γάλα. Από την Άπω Ανατολή λέγεται ότι ο εξερευνητής Μάρκο Πόλο, το 13αιώνα, έφερε πίσω στην Ευρώπη τη συνταγή του παγωτού. Ο Γάλλος σεφ του βασιλιά Καρόλου της Αγγλίας εντυπωσίασε τους καλεσμένους σε ένα επίσημο δείπνο με ένα επιδόρπιο που έμοιαζε με χιόνι αλλά ήταν πολύ πιο γλυκό! Ο Κάρολος τότε πρόσφερε 500 λίρες το χρόνο στο σεφ για να μην πει σε κανένα τη μυστική συνταγή και να συνεχίσει να φτιάχνει παγωτό μόνο γι' αυτόν και τις δεξιώσεις του. Μέχρι, όμως, το 1649, που αποκεφαλίστηκε ο Κάρολος, το μυστικό είχε διαρρεύσει. Το 1533 όταν η Κατερίνα των Μεδίκων παντρεύτηκε τον Ερρίκο Β', έφερε στη νέα της πατρίδα ένα επιδόρπιο από γλυκιά κρέμα, η οποία έμοιαζε πολύ με το σημερινό παγωτό. Η τιμή του ήταν ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΗ, αφού δεν ήταν εύκολο να διατηρηθεί ο πάγος το κατακαλόκαιρο .Το παγωτό λοιπόν ήταν αποκλειστικό προνόμιο των πλουσίων. Όμως το 1560 ένας Ισπανός γιατρός που ζούσε στη Ρώμη, ο Μπλάσιους Βιλαφράνκα, ανακάλυψε ότι αν προσθέσουμε νιτρική ποτάσα στο χιόνι και στον πάγο μπορούσε να καταψύξει οτιδήποτε πολύ πιο γρήγορα. Αυτή η εφεύρεση έδωσε μεγάλη αίσθηση στην παραγωγή παγωτού. Κατά το 19ο αιώνα το παγωτό διαδόθηκε στην Αγγλία και στην Αμερική χάρη στους Ιταλούς μετανάστες που το πουλούσαν στους δρόμους. Οι παγωτατζήδες ονομάστηκαν "χόκι-πόκι", παράφραση του "Ecco un poco", που σημαίνει "ορίστε λιγάκι". Όπως πολλά φαγητά που σήμερα τα θεωρούμε συνηθισμένα, το παγωτό κάποτε ήταν μόνο για τους πλούσιους και τους ευγενείς. Κάποιες συνταγές εμφανίστηκαν το 1700, σε ένα γαλλικό βιβλίο με τον τίτλο «Η Τέχνη του να Φτιάχνεις Παγωτό», ο Αμερικανός Πρόεδρος Τόμας Τζέφερσον είχε μια συνταγή για παγωτό βανίλια, ενώ ο Τζορτζ Ουάσινγκτον είχε πληρώσει σχεδόν 200 δολάρια (που τότε ήταν πάρα πολλά λεφτά) για μια συγκεκριμένη συνταγή. Το παγωτό τότε δεν ήταν δημοφιλές γιατί η παρασκευή του αποτελούσε μεγάλο μπελά: αρκεί να σκεφτείτε ότι εμπλέκονταν δύο μεγάλοι κουβάδες, μεγάλες ποσότητες αλατιού και πάγου και 40 λεπτά κατά τα οποία κουνούσαν τον ένα κουβά και ανακάτευαν στον άλλο. Η πρώτη αισθητή βελτίωση στην παρασκευή του παγωτού έγινε το 1846 από την Αμερικανίδα Νάνσυ Τζόνσον, που εφηύρε τη χειροκίνητη παγωτομηχανή με τη μανιβέλα. Μέσα εκεί, ανακατευόταν το μείγμα παγωτού με πάγο και αλάτι, μέχρι να παγώσει. Η Νάνσυ Τζόνσον δεν ήταν ιδιαίτερα προνοητική και δεν κατοχύρωσε την πατέντα της, αλλά πούλησε τα δικαιώματα σε κάποιον κ. Γιανγκ, ο οποίος τουλάχιστον έδειξε την απαραίτητη ευγένεια και έδωσε στη συσκευή το όνομά της. Το ποιος εφηύρε το χωνάκι δεν είναι σίγουρο, αλλά λέγεται ότι αυτό έγινε στο πανηγύρι του Σαιντ Λούις, το 1904. Εκεί, οι «παγωτατζήδες» συνεργάστηκαν με τους «πιτάδες», βάζοντας παγωτό μέσα σε τυλιγμένες πίτες, λόγω έλλειψης πιάτων. Μια άλλη θεωρία θέλει τον Ίταλο Μαρτσιόνι, που διέσχιζε τη Γουολ Στριτ πουλώντας παγωτά με το καροτσάκι του, να χρησιμοποιεί πρώτος το χωνάκι, απογοητευμένος από τα πολλά σπασμένα και κλεμμένα ποτήρια που είχε καταγράψει ως τότε. Συμπεράσματα πρόσφατης έρευνας η οποία αφορά τις επιδράσεις του παγωτού στον οργανισμό μας δηλώνουν ότι καμιά φορά το παγωτό μπορεί να μας φέρει πονοκέφαλο. Αυτό γίνεται γιατί η θερμοκρασία στο στόμα μας πέφτει απότομα και τα αγγεία στον εγκέφαλο αντιδρούν και πρήζονται, κάτι που είναι γνωστό ως "πάγωμα" του εγκεφάλου. ΠΗΓΕΣ:www.comland.gr www.oikade.gr

Καρυδόπιτα (Walnut pie)

Γεμιστά

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Μανιταρόπιτα

Μουσακάς πολύ απλός



Υλικά
4 μεγάλες πατάτες κομμένες σε φέτες
3 μεγάλες μελιτζάνες κομμένες σε φέτες

για τον κιμά

1 κιλό κιμάς μοσχαρίσιος
500γρ χυμό ντομάτας
1 μεγάλο κρεμμύδι
3 σκελίδες σκόρδο
1 πράσινη πιπεριά
1/2 φλ. κρασί
1/2 φλ. ελαιόλαδο
1 κγ ζάχαρη
1 κγ κανέλα
1 κγ γαρύφαλλο
αλάτι, πιπέρι

για την μπεσαμέλ

10  κουταλιές της σούπας αλεύρι ή σιμιγδάλι
10 κουταλιές της σούπας βούτυρο
1 1/2 λίτρο γάλα
5 κρόκοι αυγού
αλάτι
πιπέρι
μοσχοκάρυδο

Εκτέλεση

Κόβω τις μελιτζάνες τις αλατίζω και τις αφήνω με το αλάτι μέχρι να είναι έτοιμος ο κιμάς. Τρίβω το κρεμμύδι, το σκόρδο και την πιπεριά και τα τσιγαρίζω στο ελαιόλαδο, εν συνεχεία τσιγαρίζω τον κιμά και το σβήνω με το κρασί, προσθέτω ζάχαρη, κανέλα, γαρύφαλλο, αλάτι, πιπέρι, την ντομάτα και νερό και αφήνω τον κιμά να βράσει.
Λαδώνω το σκεύος μου και στρώνω μια στρώση πατάτα, μια στρώση μελιτζάνα, μια στρώση κιμά και ξανά πατάτα, μελιτζάνα, κιμά. Ψήνω στους 200 βαθμούς σε αέρα για 40 λεπτά.
για την μπεσαμέλ: Λιώνω το βούτυρο σε μια κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά,προσθέτω το αλεύρι ή το σιμιγδάλι ανακατεύοντας συνεχώς, μέχρι να πάρει ένα χρυσο χρώμα περίπου 2 λεπτά.Προσθέτω σιγά σιγά το γάλα, ανακατεύοντας καλά με τον αβγοδάρτη.Ανακατεύω μέχρι να πήξει η κρέμα. Προσθέτω αλάτι, πιπέρι και μοσχοκάρυδο. Βγάζω την κατσαρόλα από το μάτι συνεχίζω να ανακατεύω και ρίχνω και τον κρόκο, ανακατεύω συνέχεια πολύ καλά.
Προσθέτω την μπεσαμέλ (αν θέλετε προσθέτετε λίγο κίτρινο τυρί πάνω από την μπεσαμέλ)και ψήνω για 20 λεπτά

Λαβράκι στο φούρνο



Υλικά (για 2 άτομα)

1 μεγάλο λαβράκι
3 πατάτες κομμμένες σε λεπτές φέτες
3 ντομάτες κομμένες σε φέτες
2 λεμόνια
6 κ.σ. ελαιόλαδο
2 κ.σ. δενδρολίβανο
1 κ.σ. μαϊντανό
αλάτι, πιπέρι
Εκτέλεση

Απλώνω τις καθαρισμένες και κομμένες σε φέτες πατάτες στο ταψί μου, αλατοπιπερώνω και ρίχνω και το μισό ελαιόλαδο.Ανοίγω την κοιλιά του ψαριού και βάζω μέσα το μισό δενδρολίβανο, αλατοπιπερώνω το ψάρι και το βάζω πάνω από τις πατάτες. Περιχύνω με το χυμό από τα λεμόνια και το υπόλοιπο λάδι το ψάρι. Προθερμαίνω τον φούρνο στους 200 βαθμούς και ψήνω για 20 λεπτά. Βάζω στο φαγητό την κομμένη ντομάτα, προσθέτω λίγο νερό αν χρειάζεται και ψήνω για άλλα 10 λεπτά σε αέρα και άλλα 10 λεπτά σε αέρα με γκριλ. Πασπαλίζω με τον μαϊντανό πριν το σερβίρω.

Παγωτό "Βόμβα" & παγωτό καραμέλα

Ελαιόλαδο




Το ελαιόδεντρο είναι ένα ευλογημένο δέντρο, που ευδοκιμεί στον πετρώδη και άγονο χώρο της Μεσογείου. Παράγει καρπό κάτω από αντίξοες συνθήκες ανομβρίας, δυνατών ανέμων και υψηλών θερμοκρασιών, ενώ η μακροζωία και η παραγωγικότητά του, έγραψε την ιστορία των μεσογειακών λαών. Η ελιά φώτισε, έθρεψε, θεράπευσε, στεφάνωσε, καλλώπισε και ταυτίστηκε με υψηλά ιδανικά ενώ ενέπνευσε τον ακμαιότατο για πολλά χρόνια πολιτισμό της ανατολικής Μεσογείου.

Σύμβολο γνώσης, σοφίας, αφθονίας, ειρήνης, υγείας, δύναμης και ομορφιάς λατρεύτηκε επί χιλιάδες χρόνια. Αποτελεί ζωντανό μέρος μιας βαριάς πολιτιστικής κληρονομιάς, με θρύλους, παραδόσεις και θρησκευτικές τελετουργίες άρρηκτα συνδεδεμένες με την ανθοφορία, με τη συγκομιδή και την παραγωγή του ελαιολάδου.

Η ελιά μας κληροδότησε ένα εξαιρετικά σύνθετο κληροδότημα αξιών, ευημερίας και πολιτισμού, που μόλις πρόσφατα είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε και να υπερασπιστούμε.


H ελιά είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις παραδόσεις των μεσογειακών λαών. Καλλιεργείται πάνω από 4500 χρόνια στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου.

Οι πρόγονοί μας χρησιμοποιούσαν το λάδι όπως κι εμείς: ως αναντικατάστατη τροφή.

Η ελιά υπήρξε σύμβολο σοφίας, αφθονίας και δύναμης.

Η συγκομιδή της ελιάς ξεκινά το φθινόπωρο. Σε κάποιες περιοχές διαρκεί μέχρι και τις αρχές του νέου χρόνου. Είναι μια ολόκληρη ιεροτελεστία, μια γιορτή!

Το ελαιόλαδο είναι ένα ζωντανό προϊόν, που χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα ώστε η ποιότητα και η γεύση να είναι η καλύτερη δυνατή. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή σε κάθε στάδιο της ζωής του από τον ελαιώνα μέχρι τον τελικό καταναλωτή για να δώσει τον καλύτερο εαυτό του!

Μέχρι σήμερα, σε αρκετές περιοχές, οι ελιές μαζεύονται με το χέρι, κόβονται δηλαδή, πριν πέσουν στο έδαφος. Σε άλλες πάλι, ο παραδοσιακός τρόπος έχει αντικατασταθεί από το ράβδισμα. Όταν οι καρποί πέσουν στο έδαφος, γίνεται προσεκτική διαλογή αυτών που θα καταλήξουν στο ελαιοτριβείο. Το καλωσόρισμα της νέας σοδιάς είναι η στιγμή της επιβράβευσης, η ανταμοιβή της φύσης στην ανθρώπινη φροντίδα. Γι’ αυτό, η συγκομιδή του ελαιοκάρπου αποτελεί ιεροτελεστία και είναι κομμάτι της ιστορίας.

Ελαιόλαδο και Υγεία

Το ελαιόλαδο είναι ένα πολύ υγιεινό λάδι. Μια σωστή και ισορροπημένη διατροφή περιέχει απαραιτήτως ελαιόλαδο καθημερινά. Το άρωμα και η γεύση που δίνει σε όλα τα φαγητά είναι μοναδική. Όπως όλα τα έλαια, έτσι και το ελαιόλαδο πρέπει να χρησιμοποιείται με μέτρο. Τα έλαια περιέχουν λιπαρά οξέα, τα οποία διακρίνονται σε τρία είδη: κορεσμένα, μονοακόρεστα και πολυακόρεστα. Τα ζωικά λίπη περιέχουν κυρίως κορεσμένα λιπαρά οξέα, τα σπορέλαια πολυακόρεστα, ενώ το ελαιόλαδο περιέχει κυρίως μονοακόρεστα λιπαρά οξέα σε ποσοστό μέχρι και 83%. Το ελαϊκό οξύ, το βασικό συστατικό του ελαιόλαδου, αποτελεί ένα τέτοιο μονοακόρεστο λιπαρό οξύ.

Ως βασική πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων, το ελαιόλαδο βοηθά:

Στη μείωση της «κακής» χοληστερίνης (LDL) στο αίμα
Στη διατήρηση της περιεκτικότητας του αίματος σε «καλή» χοληστερίνη (HDL)
Στην καλή λειτουργία του εντέρου
Στην πρόληψη καρδιαγγειακών παθήσεων και στην προστασία του οργανισμού από τη στεφανιαία νόσο λόγω των ισχυρών αντιοξειδωτικών που περιέχει
Στη θεραπεία του έλκους στομάχου και δωδεκαδάκτυλου, αφού διευκολύνει την πέψη
Στη μείωση των γαστρικών υγρών
Στην καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου από τον οργανισμό
Στο σωστό μεταβολισμό των διαβητικών και κατά συνέπεια στην ισορροπία των τιμών του σακχάρου
Στην πρόληψη του καρκίνου
Ενώ τέλος... αναζωογονεί το δέρμα!

Συντήρηση ελαιολάδου

Το ελαιόλαδο, ιδιαίτερα το Παρθένο ελαιόλαδο, είναι πλούσιο σε βιταμίνες Ε και Α και παρουσιάζει μεγάλη αντοχή στην οξείδωση. Το τυποποιημένο ελαιόλαδο διατηρείται 12 έως 18 μήνες κάτω από κάποιες προϋποθέσεις:
να μην έρχεται σε επαφή με το φως και τον αέρα
να μην εκτίθεται σε υψηλές θερμοκρασίες και να διατηρείται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος (10-15 °C)
να φυλάσσεται σε καλά κλεισμένα αδιαφανή μπουκάλια ή ανοξείδωτα δοχεία



Πηγή : oliveoil.gr

Λαχανικά και φρούτα εποχής ( Μάιος)


Όσο ζεσταίνει ο καιρός τόσα περισσότερα φρούτα και λαχανικά μας χτυπάνε την πόρτα!! Τον Μάιο μπορούμε να βρούμε τα παρακάτω λαχανικά :
αγγούρια, άνηθος, αντίδι,αρακάς, βλίτα, καρότο, κολοκυθάκια, λάχανο, μαϊντανός, μάραθο, μαρούλι, μελιτζάνες,μπρόκολα, πατζάρια, πιπεριά, ραδίκια, ραπανάκια, σέλινο, σέσκουλο, σπανάκι, σπαράγγια, φασολάκια.
και τα παρακάτω φρούτα:
Αβοκάντο, βερίκοκα, καλοκαιρινά πορτοκάλια, κεράσια, μούσμουλα, πεπόνια,φράουλες.

Προτιμάτε πάντα στις συνταγές σας υλικά εποχής, σίγουρα είναι πιο νόστιμα και πιο υγιεινά.

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Σαλάτες - Salads





























LinkWithin

Related Posts with Thumbnails
Protected by Copyscape Online Plagiarism Finder