Γράμμα ενός εγκαταλελειμμένου κουταβιού-Letter of an abandoned puppy

Γεια σας!Είμαι ένα κουταβάκι που γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου!Δυστυχώς από την πρώτη κιόλας μέρα που ήρθα σ'αυτόν τον κόσμο κατάλαβα ότι οι άνθρωποι είναι πολύ σκληροί! Με το που γεννήθηκα το αφεντικό μου με άρπαξε από τη μανούλα μου, με έβαλε σε μια χάρτινη σακούλα και με πέταξε στα σκουπίδια λες κι ήμουν τελειωμένη κονσέρβα! Δεν πρόλαβα να πιω μητρικό γάλα, δεν πρόλαβα να νιώσω την θαλπωρή της μητρικής αγκαλιάς και τα ζουζουνίσματα με τα αδερφάκια μου...

'Εκλαιγα για ώρες μέσα στον κάδο, πεινούσα τόοοοοοσο πολύ και κρύωνα...Ήμουν τόσο μόνη και απελπισμένη...Δεν σταματούσα όμως το κλάμα, το παράπονο με έπνιγε που κάποιος ΧΩΡΙΣ να φταίω σε τίποτα μου είχε φερθεί τόσο βάναυσα! 'Ωσπου για καλή μου τύχη με άκουσε κ με έβγαλε από τα σκουπίδια η Λένια! Μου έδωσε γαλατάκι που τόσο πολύ λαχταρούσα και με τύλιξε με ένα μάλλινο πουλόβερ! Αχ,τι ωραία αίσθηση να σε αγαπούν και να σε φροντίζουν...Τώρα την περιμένω με ανυπομονησία να γυρίσει από τη δουλειά της για να με ταίσει και να με χαιδέψει. Εξάλλου δεν ζητώ πολλά, λίγο γάλα και ένα χάδι με κάνουν τόσο ευτυχισμένη!

Ελπίζω μόνο οι άνθρωποι να πάψουν κάποτε να μας φέρονται τόσο άκαρδα!Πλάσματα είμαστε και μεις με σάρκα και οστά, με καρδιά και αισθήματα...Ανοίξτε την καρδιά σας επιτέλους και αφήστε την αγάπη να ρέει! Μην βγάζετε όλα σας τα απωθημένα σε μας τα ανυπεράσπιστα ζωάκια!

Νομίζω ότι με έπιασε πάλι μια λιγούρα!Βλέπετε είμαι ακόμα μωράκι και πρέπει να τρώω κάθε 4ώρες!"Λένια,έλα να με ταίσεις, σε παρακαλώ!"

Φιλάκια από ένα τυχερό κουταβάκι!

Hello, everybody! I am a puppy born on 17th October! Unfortumately the day I was born, I realised that human kind is really ruthless! A few hours after my birth my master separated me from my mummy, put me in a paper bag and threw me in a garbage can as if I were an empty tin! I had no time to drink my mother's milk or feel the warmth of my mother's lap...

I cried for hours, I was soooo hungry and cold...I felt all alone and desperate...I kept on crying, complaining about my master's behavior! How could somebody treat an innocent little being so relentlessly? I was really lucky because Lenia heard me weaping and saved my life! She fed me with milk and wrapped me with a woolen pullover! Oh my God, what a great feeling being loved and taken care of! I am looking forward to her coming home and feeding me and caressing me! That's all I ask for, some milk and hugs are enough to make me happy!

I just hope that some day people stop treating us with cruelty! We are beings too with flesh and blood, heart and feelings...Humans, open your hearts and let love flow! Don't steam out your negativity on us! We are weak and can't defend ourselves!

I think I am hungry again!You see I am a baby and need to be fed every 4hours!"lenia,come!Feed me please!"

Kisses from a lucky puppy!